Sæl öll!
Nú helgin er búin og ég er ekkert búin að blogga síðan á fimmtudag. Segi bara að það hafi verið mikið að gera. Á föstudaginn fór ég á landsliðsæfingu í Fífunni, barðist í gegnum bylinn og komst alla leið eins og ekkert var. Eftir æfinguna var síðan Pizza frá Pizza 67 eins og vanalega og létt spjall og gaman.
Þá tók við að komast heim (á Skeiðin). En viti menn ég komst alveg eins og ekkert væri, var reyndar svolítið blint á há heiðinni og í Kömbunum en maður kippir sér nú ekki upp við slíkt ef það eru ekki og langir spottar sem maður sér ekki neitt.
Helginni var síðan eytt í ró og næði heim á hótel mömmu. Mikið borðað af góðum mat og bara elgið á meltunni þess á milli. Birna, Þór, Árný Helga, Pálmi og Valgeir Björn voru um helgina heima og var Pálmi í miklum refaveiðihug. En ekki náðist refurinn í þetta skiptið. Gengur bara betur næst.
Annar er það að frétta að í gær sunnudag þá stífnaði ég ekkert smá upp í hálsinum, bara einn, tveir og þrír. Ég gat bara ekki hreyft mig. Ég hitaði hrísgrjónapoka og lagði við og nuddaði og ég hvíldi mig en ekki ætlaði stífleikinn að gefa eftir þannig að í morgun var bara um eitt að ræða að taka inn Ibufen og vona að það geri gæfumuninn.
Annars voru frjálsíþróttamenn og konur bara að gera það gott um helgina. Bjössi Margeirs í miklum bætinum, Sunna öll að koma til, Silja að jafna sitt besta, og Sigurkarl að bæta sig.
Frábært krakkar.
Hvenær ætli aðstaðan verði orðin það góð hérna á Íslandi að það verði hægt að keppa í spjótkasti innanhúss eins og í Finnlandi. Kannski aldrei en það gerir ekki til að láta sig dreyma

be the best you can be.