<$BlogRSDURL$>

fimmtudagur, júní 12, 2008

Allt að koma 

Jæja ég er öll að koma til.
En þolinmæði mín er ekki mikil fyrir því að geta ekki hreyft mig þegar það er sumar og svona gott veður.
Annars er ég bara orðin "góð" í mjöðminni og lærinu, eftir að ég náði að láta braka vel í mjöðminni. Er reyndar svolítið aum en ég get allavega lyft löppinni meira en 10 cm frá gólfi núna :) Öklinn er enn mjög blár, bólginn og aumur en ég er farin að geta stigið aðeins fastar í fótinn núna og vonast til að geta gengið óhölt innan örfárra daga, og helst vildi ég geta farið að skokka ekki síðar en eftir viku. Fer frekar mikið í skapið hjá mér að geta ekki hlaupið eða farið í fjallgögnur í blíðunni, en EM í fótbolta lagar skapið aðeins.

Annars var ég í svakalega fínu tveggja ára afmæli hjá þessum töffara í gær.


Og í kvöld eru tónleikarnir með James Blunt :)
Allt að gerast!!

laugardagur, júní 07, 2008

Ýmislegt 

Hellignur búinn að gerast síðan ég skrifaði síðast. Koma hérna nokkrir punktar.

Jarðskjálfti: Fann hann eiginlega ekki sjálf þar sem ég var á Hvanneyri en heyrði. En fann nokkra eftirskjálfta þegar ég var að hjálpa til hjá Auðunni. Magnað fyrirbæri.

Útskrift: Það er búið að útskrifa nokkra af nemendunum mínum. Allt miklu miklu rólegra í vinnunni há mér núna. Mjög lítil kennsla og örfáir nemendur. Þannig að ekki mikið um þjónustu bara viðhald á hinu og þessu.

Folald: Strýpa mín átti folald. Óskaplega sætur ljós moldóttur hestur. Mér brá reyndar svolítið þegar ég sá hann fyrst því ég hélt hann væri glaseygur en mér er sagt að augunn dökkni, ef hann er eins og pabbi sinn að þessu leyti. En sama hvort það gerist eða ekki þá háir þetta honum ekki neitt. Hann er bara sætur.






Æfingar: Ég er byrjuð að koma mér í form, eftir allt of langann tíma sem fór í hálsbólguvesenið.

Óhapp: Ég varð fyrir smá óhappi sem setur aðeins strik í hlaupin hjá mér allavega. En það trilltist ein meri og festi vír í taglinu og við vorum að reyna að koma henni heim og ég var búin að ná Hól gamla góða klárnum hennar mömmu og hélt honum. Síðan er pabbi næstum búinn að ná merinni þegar hún rýkur af stað og hleypur Hól niður og hann dettur á mig og hún dettur um hann og ég undir öllu saman. Mamma hélt að ég hlyti að vera stórslösuð en mér er bara ill í öklanum. Læknarnir sáu ekki brot en gátu ekki útilokað sprungu þannig að ég á að koma aftur í myndatöku ef þetta lagast ekki fljótt. Sem betur fer var ég í gönguskónum, segi ég bara. Og Hóll er í fýlu við okkur báðar núna. Mig og merina, mest þó merina. Ótrúlega finndið að sá hvað hann sýndi henni mikla vanþóknun.

Jæja ég hef ekki meira að segja núna. Vonast til að geta haldið áfram fljótlega að koma mér í form. Kannski get ég hjólað þó svo að ég geti varla gengið. Annars get ég allavega gert magaæfingar á meðan ég horfi eins og klessa á fótbolta í sjónvarpinu.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?